Hoewel reizen alleen me prima afgaat, is dat waarschijnlijk te danken aan het feit dat ik zelden echt alleen ben, omdat het simpelweg in de meeste gevallen leuker is om samen met iemand te zijn. Dit besef is in de laatste anderhalf jaar dat ik reis sterk tot me doorgedrongen.
En nu bevind ik me met drie leuke mensen op een prachtig eiland. We liggen in de nacht voor de reggeabar uitgestrekt op het zand. Golven aan de ene kant, muziek aan de andere kant.
Weliswaar zijn de liederen bekend, maar vol fouten in de tekst. Hilarisch en een klein beetje verwarrend wanneer je probeert mee te zingen.
Desondanks is het een unieke ervaring en maakt het gegeven dat ik dit moment direct kan delen met anderen de ervaring beter.
Ik roep heel vaak dat ik een Loner ben en met bepaalde dingen lijkt dit ook zo, maar is het enkel omdat ik niet anders gewend ben dan het alleen te doen. De echte waarheid is dat ik net een konijn ben. Een waar groepsdier, die zich het liefst in het midden van de groep bevind, omringd door de warmte van de andere diertjes.